7. Cumhurbaşkanı Kenan Evren döneminde Cumhurbaşkanı'na hakaret suçlamasıyla 340 dava açılmıştı. Evren'in askeri darbe döneminin Cumhurbaşkanı olduğunu hepimiz hatırlıyoruz sanırım.

Ardından gelen Turgut Özal döneminde açılan dava sayısı 207 idi.

Sayısız mizah dergisine karikatürleriyle kapak olduğunu, hatta o karikatürlerin imzalı kopyalarını alıp duvarına astığını da hatırlar mısınız?

Adli Sicil kayıtlarına bakılacak olursa "en sevilen Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel" olmalı. Onun döneminde açılan dava sayısı, Adli sicil istatistiklerine ulaşabildiğimiz günden beri en düşük seviyede: 158 dava.

10. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer döneminde 163 kişi aynı suçlamayla yargılandı.

Abdullah Gül'ün Cumhurbaşkanlığı döneminde sayı biraz artmıştı; 848 kişi yargılandı. Recep Tayyip Erdoğan'ın ilk Cumhurbaşkanlığı döneminde bu sayı 6033'e fırladı. Aynı dönemde bu suçlamayla açılan soruşturma dosyası sayısı 20 bin 539 idi.

2022 itibarıyla açılan davalardaki sanık sayısı 16 bin 753'e ulaşmıştı.

2001 yılında Cumhurbaşkanı'na hakaret suçlamasıyla açılan davalarda mahkûmiyet sayısı sadece 4 iken, Erdoğan'ın ilk döneminde bu sayı 2099 mahkûmiyete çıkmıştı.

Söz konusu dönemde 20 bin 539 soruşturma başlatılıp, 6 bin 33 ceza davası açıldığını da hatırlayacak olursak her üç davadan birinde mahkûmiyete karar verildiği gerçeğine ulaşıyoruz.

Yani sizin anlayacağınız bu bir roman adı bile olabilir: Bir Millet Böyle Delirdi!

Peki ne oldu da Cumhurbaşkanı'na hakaret suçlamaları böyle arttı?

Türkler kozmik bir ışınımın etkisiyle çıldırıp, kendi Cumhurbaşkanlarına hakaret eder hale mi geldiler?

Ne oldu da Türkiye'nin Cumhurbaşkanı, "dünyada en çok hakarete uğrayan devlet başkanı" ünvanını uzak ara elinde tutar hale geldi? Guinnes Rekorlar Kitabı'na girmek mi hedefleniyor?

Kuşkusuz ki çıldırmış değiliz. Bu ülkenin her vatandaşı Cumhurbaşkanlığı makamına saygı duyar.

Sorun, Cumhurbaşkanı'nın o makamın gerektirdiği gibi davranmıyor olmasında.

Eskiden Cumhurbaşkanları tarafsız ve bağımsız olmak durumundaydılar.

Anayasa'ya göre devletin ve milletin birliğini temsil ediyordu. Sorumsuzdu, eylem ve işlemleri nedeniyle vatana ihanet dışında bir suçlamaya muhatap olamazdı.

Onun için de yasalar Cumhurbaşkanı'nı koruyordu, Cumhurbaşkanına hakaret, devletin ve milletin birliğine, manevi şahsiyetine hakaret olarak değerlendirilebiliyordu.

Şimdi Cumhurbaşkanı hem partili hem de icranın başı.

Partili olarak diğer siyasi parti liderlerinden ne farkı var? Yok.

Erdoğan ne zaman partisini temsil ediyor ne zaman Türkiye Cumhuriyeti'ni temsil ediyor, bunu ayırt edebilmek artık çok zor.

Buna bir de karakter olarak eleştiriden hiç hazzetmediğini, eleştirileri kendisine yönelik hakaret gibi algılayabildiğini de ekleyelim.

Bağımsızlığını tamamen yitirmiş, Cumhurbaşkanı'nın ağzına bakar hale gelmiş yargıyı da hesaba katalım.

Bu davaların artış sebebi budur: Muhalif görüştekileri sindirmek, ceza tehdidi altında tutmak!

Cumhurbaşkanı, icranın başı olarak eleştiriye açık olmak durumunda olan bir kamu görevlisi.

Ve kamu görevlilerini gerektiğinde sert olarak eleştirmek, ifade özgürlüğünün bir parçası. Sadece ben demiyorum, bizzat kendi avukatı da böyle düşünüyor.

Bu eleştiri sınırlanıyorsa, ifade özgürlüğü sınırlanıyor demektir.

Üstelik AİHM, hakarete varan sert eleştiriyi bile normal buluyor, cezalandırılmamasını istiyor.

Çünkü bu konuda bir ceza tehdidi varsa, bu düşünce özgürlüğünü tehdit ediyor, düşüncenin açıklanmasını kısıtlıyor demektir.

Anayasa değişti ama ceza kanununun Cumhurbaşkanına hakaret ile ilgili hükümleri tarafsız – partisiz cumhurbaşkanı döneminden kalma.

Kanunun "hadi artık hakaret serbest" diye değiştirilmeyeceği bir gerçek.

Ancak bu suçun sınırlarının çok net olarak çizilmesi lazım ki savcılar, hâkimler yukarıdan esen rüzgarlara göre karar vermesinler.

Her eleştiriyi "hakaret" diye algılayıp ayağa fırlamak doğru değil, yakışmıyor.

Üstelik kendisi herkes için aklına ilk gelen sıfatı kullanmaktan da geri durmuyor.

Konuşmalarına bakınca ağzının bazen kolayca bozulduğunu görebiliyoruz.

Muhalefete söylediği sözlerin bazılarını ben bu köşede kendisi için kullansam başıma nelerin gelebileceğini tahmin edebilirsiniz.

Yıllar sonraya bırakacağı miras bu mu olacak: Türklerin en çok hakaret etmek istedikleri insan!

Dünyanın en çok hakaret edilen Cumhurbaşkanı!

"Kasımpaşa delikanlısına" bu durum yakışıyor mu?

• Yasakçı cibilliyetin açmazı
• Atalay'ın yeri TBMM, hapishane değil
• Darbe girişimini engellemek mümkündü
• Önce demokrat olmayı denemeye ne dersiniz?
• Seçim sonuçlarının anlattığı
• Hiçbir şey olmadıysa bile bir şeyler oldu!
• Partisinden ümidini kesmiş bir genel başkan
• Türkiye'yi yönetenler "sorumsuz" mudur?
• Vicdan, gerektiğinde vazgeçebileceğiniz bir lüks müdür?
• Cumhurbaşkanı'nın oğlu Anayasal düzene karşı
• AKP, aynı delikten sokulmaya doyamamış!
• Dış politikada
• Ceza tehdidi varsa basın özgür değildir
• Hâkim Bey'de utanma duygusu olmayınca!
• Cumhurbaşkanı’na sağlıklı yaşam önerim
• Nursemalar kimden korkmalı?
• Şiddetin arkasındaki sinsi plan
• Kadınlar, Erdoğan’ı terk edecek mi?
• Cumhurbaşkanı, sorumluluğunu kabul etti
• Beceriksiz ve başarısız yönetimin siyasi sorumlusu
• "Milli birlik ve beraberlik" meselesi
• Demokrasinin karanlık yılları!
• Bakan şantaj dosyaları mı biriktiriyor?
• Rüşvetin belgesine yayın yasağı
• 20 yıl sonra hazırlıklara başlamış
• Soylu, nefret suçu işliyor
• Mahkemede şaşmak bu mu acaba?
• Raporu neden yok ettikleri belli
• Akar ve Fidan'a "darbe girişimi" soruları
• Bu "kuruntu" ciddiye alınmalı
• Terör, suikast ve sabotaj anonim şirketi
• Erdoğan rejimi "tek tip" haber peşinde!
• Domates, patates ile darbe yapmak!
• Ödediğimiz vergiler kazık olarak geri dönüyor
• Otoriter rejimler herkes için tehdit
• Erdoğan, Bay Kemal’i sevmemekte çok haklı
• Kolayca “ahlaksız” olabilecek bir toplum muyuz?
• Erdoğan az gitti, uz gitti, arpa boyu yol gitti
• Terörle mücadele teftiş kurullarının görevi mi?
• Cumhurbaşkanı nerede durabilir?
• Rakamların efendisi!
• Hasta “ne yerse yesin” durumunda
• Anladığı şey “hatası” değil, kaybetme ihtimali
• Erdoğan’ın harikalar diyarı!
• Başkomutan, yel değirmenlerine karşı
• Mübarek Cuma soruları – 4
• Toplumsal dayanışmadan ödü kopuyor
• Ensar sandık, köle tüccarı çıktılar!
• Cumhurbaşkanı çocuk kandırdığını sanıyor
• Bu "devlet çetesinin" adını koyalım
• Yeni Türkiye'nin kanalizasyonu patladı
• Beceriksizliğin zirvesindeler: Aşı da bitti!
• Demokrasinin başına damat düştü!
• "Katılımcı demokrasi" diye bir şey duydunuz mu?
• Gülün adı, gül olmasaydı da mis gibi kokardı
• Bay Yüzde 10'un ağzının suyu akardı
• O kumpasın merkezinde AKP vardı
• Milletin vekili, milletin ordusu, milletin iradesi
• Boş mide gurultusu, nutuk gürültüsünü bastırır
• Biz unutsak da tarih unutmaz hakim bey
• 70 maddelik kanunda 191 değişiklik
• Benim oğlum bina okur
• Şirketin hayırlısı, böyle olur işte!
• Artık yeni şeyler söylemek lazım
• Kamu kesiminde "kadının adı yok"
• "Alaturka" tartışma adabı!
• "Örgüt, kanuni düzenlemeleri siyasi otoriteye yaptırabilmiştir"
• Kötülüğün sıradanlaşması
• Bu üslup kabak tadı verdi
• Fakirlik iktidardan, iktidar fakirlikten çıkar!
• Muhalefete "virüs" demek, hayra alamet değil
• "AKP zihniyeti" payını almadan bırakmaz
• Türk olmak kolay değil tabii!
• Damat, hayaller diyarında!
• Süleyman Soylu’nun "guguk" devleti
• Faşizmin ayak sesleri!
• Hatayı görmek için 33 şehit gerekmiyordu
• Mezarlıktan geçerken ıslık çalan AKP’liler
• Ölmeyi göze almış ama
• Suçluların telaşı böyle oluyor demek ki
• Rejim, sona yaklaştıkça sertleşiyor
• AKP’yi bu havalar mahvedecek
• Diyanet, devletin temel kurumu oldu
• "AKP zihniyeti" sayı saymayı bilmiyor mu?
• AKP tarihinin karanlık noktaları
• Bu tür işler durduk yerde olmaz!
• Bir özne olarak "ulan"
• Komisyonu öde, erken emekliliği kap
• Utanma duygusu olmayanın adına utanmak!
• "Baba - oğul sistemi" galiba en iyisi
• Erdoğan’ın “halkı kin ve düşmanlığa tahrik” suçu
• Gözleri asla doymuyor
• Sorunun çözüleceği yer Suriye değil, Türkiye
• Dürrizade’nin ruhu Diyanet’te hortladı
• Saray’a para var ama yangın uçağına yok
• Millet iradesine 'idari' darbe!
• Kıyı Kanunu: Kaç paran var?
• Siyasi ayağı ortaya çıkarmak kimin işi?
• Bu soru yanıtlanmadan, bu defter kapanmaz
• Binali Bey, beni üzdünüz, küstüm vallahi!